رفتارهای خودزنی و وسواس گونه در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی

زمینه و هدف: اختلال شخصیت مرزی به عنوان یک اختلال شخصیتی شایع در بخش های روانپزشکی که علت شناسی نامشخص دارد، مطرح است. در این اختلال همراهی اختلالات خلقی، مصرف مواد و اختلالات اضطرابی ازجمله اختلال وسواسی اجباری و اقدامات تکراری برای خودکشی دیده می شود. هدف این مطالعه بررسی اختلال وسواسی اجباری و رفتارهای خودزنی در بیماران با اختلال شخصیت مرزی است. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی می باشد. در این بررسی با کلیه بیمارانی که با تشخیص اولیه اختلال شخصیت مرزی به بیمارستان امام حسین (ع) ارجاع می شدند مصاحبه بالینی براساس DSM-IV انجام شد و بعد از تأیید تشخیص اختلال شخصیت مرزی، مصاحبه بالینی نیمه ساختار یافته براساس DSM-IV (SCID)برای اختلال وسواسی اجباری انجام شد. اطلاعات مربوط به سن، جنس، تحصیلات، شغل، وضعیت تأهل، اقدام به خودکشی و خودزنی ازطریق یک فرم جمع آوری گردید. یافته ها: مجـموعاً 205 بیمار با معیارهای اختلال شخصیت مـرزی مـورد ارزیابی قـرار گرفتند که شامـل 128مـورد (4/62%) زن و 77 مـورد (6/37%) مرد بودند. فراوانی اختلال وسواسی اجباری دربیماران با اختلال شخصیت مرزی بیشتر از جمعیت عمومی بوده است (29/45% در مقابل 2 تا 3 %). بین بیماران اختلال شخصیت مرزی دارای اختلال وسواسی اجباری و بدون اختلال وسواسی اجباری ازنظر سن، جنس، سابقه اقدام به خودزنی و اقدام به خودکشی تفاوت معنی داری وجود داشت و بین بیماران اختلال شخصیت مـرزی که سابقه خـودزنی داشتند نسبت به آنها که این رفتار را نداشتند از نظر سـابقه مصرف مواد واقدام به خودکشی تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: توجه به همراهی اختلال وسواسی اجباری در بیماران با اختلال شخصیت مرزی به ویژه در بیمارانی که رفتارهای تکراری صدمه به خود را دارند ضمن درک بهتر سایکوپاتولوژی بیماری کمک بیشتری به کنترل این رفتارها ـ با استفاده از داروهایی که بر روی رفتارهای تکرار شونده مؤثر است (مانند مهار کننده های جذب سروتونین) ـ می نماید.